Motivation
ENNL
Family tragedy

As the beaches are told to be pure paradise, and since the weather was fine that morning and the sea looked calm, Bavo Verheyden (21) and his brother Bart (29) went into the sea. The two Flemish young men, who were spending their holiday at the Wild Coast in South Africa, were not aware of the dangers of the ocean. They had never heard of rip currents and high waves. And nothing or nobody spoke against their plan. But Bavo and Bart got into serious problems.
Bart survived the ocean, Bavo didn't. April 18th 2011 turned into a tragedy for all of us.


Holiday drowning

Bavo is one of 8 000 international tourists that get drowned every year in the sea worldwide. If we include domestic tourists, he is one of 400 000 people who do not survive the sea by drowning.

We have been studying the phenomenon of holiday drowning in depth as we wanted to understand how this accident could have happened, and we want to convey our insights to you. As far as our study is concerned, we first contacted the International Life Saving Federation (ILS), which is the world authority for drowning prevention and lifesaving. The organization supports and collaborates with national and international organizations engaged in drowning prevention, water safety, water rescue, lifesaving and lifeguarding, and counts about 150 member states.

According to ILS worldwide one foreign tourist per hour gets drowned in the sea because of ignorance or underestimation of the dangers of the sea, which amounts to the aforementioned 8 000 foreign tourists per year. The main cause is the tourists' unawareness or underestimation of the dangers of the sea. Many of these drowning victims come from regions or countries where the sea is far away and - by consequence - no attention is paid to open water swimming education. The absence of the sea and the ocean in their daily lives makes those tourists completely unacquainted with the dangers of the sea.

We have studied organizations in the touristic industry, such as travel agencies, but also embassies and ministries in Flanders and in South Africa, and last but not least the UNWTO. We read the Global Code of Ethics for Tourism and we learned that the touristic industry is expected to take appropriate measures to ensure the health, safety and security of tourists. However, reading through all kinds of brochures, websites, etc., and repeating the long journey from Flanders to the South African beach where Bavo died, we noticed that "safety and security" is restricted to protecting the tourist against criminality. Physical or environmental risks, to which risks of the sea belong, do not feature in these texts, nor on the road.

Our principal insight is that the world of tourism and the world of lifesaving (prevention of drowning) do hardly meet:
  • because of a shortage of means, esp. in developing countries such as South Africa, ILS focuses on teaching children how to swim, and does not go into the issue of holiday drowning.
  • the touristic sector on the other hand does not go into the risks of drowning. And we have discovered why. In South Africa and other developing countries, which have recently becoming fascinating destinations for tourists, the touristic industry, focusing on the economic advantages, fears that naming risks gives a negative impression of the destination.

Prevention makes the difference

We encourage lifesaving organizations and all touristic stakeholders to join efforts, at home as well as in the country of destination, to undertake preventive measurements, which reduce coastal drowning: the provision of accurate and uniform information by means of safety warnings is a very important strategic tool. Our organization therefore fights misleading and/or untruthful slogans to attract unaware tourists.

Leaflets, signs and flags, guidebooks in touristic centers and accommodations, and information videos, have proved to be efficient tools to prompt beachgoers to a safer behavior at the seaside.


The vision of the organisation

A world free of coastal tourism drowning.


The mission of the organisation

The mission is to undertake all possible measures to avoid coastal tourism drowning, primarily in South Africa but also globally.
Familie tragedie

Aangezien de Zuid Afrikaanse stranden worden aangeprezen als het pure paradijs, en aangezien het weer die ochtend op 18.4.2011 prachtig was en de zee er kalm uit zag, gingen Bavo Verheyden (21) en zijn broer Bart (29) de zee in om te genieten. De twee Vlaamse jonge mannen, die hun vakantie doorbrachten aan de Wildcoast in Zuid Afrika, waren zich niet bewust van de gevaren van de Indische Oceaan. Ze hadden nog nooit gehoord van  muistromingen en hoge golven. En niets of niemand hield hen tegen of waarschuwde hen. Ze geraakten in problemen. Bart overleefde de zee , Bavo niet. Op 18 april veranderde ons leven in een tragedie die ons nooit meer loslaatl.


Vakantie verdrinking

Bavo is één van de 8 000 internationale toeristen die jaarlijks verdrinken in zee wereldwijd. Als we binnenlandse toeristen meetellen, is hij één van de naar schatting 400 000 mensen die de zee niet overleven wegens verdrinking.

We zijn het fenomeen van vakantieverdrinking in de diepte beginnen te onderzoeken aangezien we wilden begrijpen hoe dit ongeval heeft kunnen gebeuren, en willen nu onze inzichten met u delen. In het kader van onze studie, hebben we eerst contact opgenomen met de International Life Saving Federation (ILS), die dé wereldautoriteit is op gebied van preventie van verdrinking en lifesaving. De organisatie begeleidt en werkt samen met nationale en internationale organisaties die zich bezighouden met preventie van verdrinking, water veiligheid, water redding, lifesaving en lifeguarding, en telt meer dan 135 lidstaten.

Volgens ILS verdrinkt wereldwijd één buitenlandse toerist per uur in de zee als gevolg van onwetendheid of onderschatting van de gevaren van de zee, wat neerkomt op de voornoemde 8 000 buitenlandse toeristen per jaar. De belangrijkste oorzaak is onwetendheid of onderschatting van de gevaren van de zee. Veel van deze verdrinkingsslachtoffers komen uit regio's of landen waar de zee ver weg is en - bijgevolg - geen aandacht wordt besteed aan educatie in open water zwemmen. De afwezigheid van de zee en de oceaan in hun dagelijks leven maakt de toeristen volledig onbekend met de gevaren van de zee.

We hebben organisaties in de toeristische industrie bestudeerd, zoals reisbureaus, maar ook ambassades en ministeries in Vlaanderen en in Zuid Afrika , en last but not least de UNWTO. We lazen de Global Code of Ethics voor Toerisme en we leerden dat de toeristische industrie wordt verwacht passende maatregelen te treffen om de gezondheid, de veiligheid en de beveiliging van de toeristen te waarborgen. Echter, tijdens het lezen van allerlei brochures, websites, enz., en het overlopen van de lange reis vanuit Vlaanderen naar het  Zuid Afrikaanse strand waar Bavo overleed, stelden we vast dat "veiligheid“ beperkt wordt tot het beschermen van de toerist tegen criminaliteit. Fysieke - of milieurisico's , waartoe de risico's van de zee behoren, komen niet aan bod in deze teksten, noch langs de weg.

Ons belangrijkste inzicht is dat de wereld van het toerisme en de wereld van lifesaving (preventie van verdrinking ) nauwelijks elkaar ontmoeten:
  • wegens een tekort aan middelen, in het bijzonder in ontwikkelingslanden zoals Zuid Afrika, richt het  ILS zich op het leren zwemmen van kinderen, en niet op de kwestie van preventie van verdrinking van vakantiegangers .
  • de toeristische sector aan de andere kant gaat niet in op de risico's van verdrinking. En we hebben ontdekt waarom. In Zuid Afrika en in andere ontwikkelingslanden welke vrij recent fascinerende bestemmingen zijn geworden voor toeristen, vreest de toeristische sector, die de nadruk legt op de economische voordelen, dat het benoemen van risico's een negatieve indruk opwerpt van de bestemming.


Preventie maakt het verschil

We moedigen lifesaving organisaties en alle toeristische belanghebbenden op om hun krachten te bundelen, zowel in het thuisland als in het land van bestemming, om preventieve maatregelen te nemen, die de kust verdrinking reduceert: het verstrekken van accurate en uniforme informatie door middel van waarschuwingen is een zeer belangrijk strategische tool. Onze organisatie vecht daarom tegen misleidende en/of leugenachtige slogans bewust bedoeld om onbewuste toeristen aan te trekken .

Folders, borden en vlaggen, gidsen in toeristische centra en accommodaties , en informatie video's , zijn gebleken efficiënte hulpmiddelen te zijn om strandgangers aan te sporen tot een waterveilig gedrag aan de kust.


 Visie van de organisatie

Een wereld vrij van verdrinking van toeristen in zeeën en oceanen.


De missie van de organisatie

De missie is het ondernemen van alle mogelijke preventiemaatregelen ter voorkoming van verdrinking van kusttoeristen, voornamelijk in Zuid-Afrika, maar ook wereldwijd.